woensdag 5 december 2012

Over geven

Geven is wel een heel toepasselijk thema op de avond waarop Sinterklaas gevierd wordt. In veel huizen worden cadeautjes uitgepakt. Vol verwachting kijken wat er allemaal uit de zak van Sinterklaas komt. Teleurstelling als niet gekregen wordt wat al zo lang op een verlanglijstje staat.
Kahlil bedoelde met geven iets anders:

Je geeft maar weinig, als je geeft van je bezit.
Alleen wanneer je van jezelf geeft, geef je ten volle.

Dit gaat veel dieper. Hier staat dat het niet om materie gaat. Gisteravond las ik de tekst over geven van Kahlil. Vanmorgen opnieuw en opnieuw...

Wat later reed ik naar een mogelijk nieuwe lokatie voor een tweede schrijfcafé. Om even 'droog' te schrijven. Gewoon zitten schrijven om te ervaren hoe het is om op die plek te schrijven. Welke geluiden er zijn, wie er nog meer gebruik maken van die ruimte. Hoe de koffie smaakt. Op weg daarheen, schoot er ineens de titel van een songtekst door mijn hoofd. Ik parkeerde de auto aan de kant van de weg en schreef de titel snel op de achterkant van een supermarktbonnetje dat ik nog in mijn tas had. Voor het geval ik het zou kunnen vergeten. Maar hoe kan ik dat nou vergeten?

Geven. Geven in relatie met openstaan. Zien wanneer je er voor iemand kan zijn, wat hij of zij nodig heeft. Onvoorwaardelijk. Zonder er iets voor terug te verwachten. Liefde, warmte, rust, stilte, eenvoud... Zomaar een paar begrippen waar ik aan denk als ik aan geven denk. Begrijpen dat wat je ook geeft, er steeds voldoende is. Sterker nog: er blijft altijd over. Een onuitputtelijke bron. Het raakt niet op.

It is the evening of the day
I sit and watch the children play
Smiling faces I can see
But not for me,
I sit and watch as tears go by.

1271 As tears go by - Marianne Faithfull



 Voor het geval je het origineel uit 1965 wilt horen:
 

 
Voor meer verhalen "over geven" of voor informatie over de Profeet en de muziek ga je naar Heldinne's Reis.

1 opmerking: